17 de octubre de 2021

EL PROGRESO

De pequeño
no comíamos plásticos.
Ni mercurio.
Ni hidrocarburos.
Ni dioxinas.
No llevábamos mascarillas.
El agua no era cloro.
Y los tomates tenían otro sabor.
Debíamos estar muy atrasados.
Luego llegó el progreso.
Y la globalización.
Y los líderes mundiales
nos condujeron 
a este mundo tan bonito y delicioso.

38 comentarios:

  1. Un mundo colectivista, sostenible... dominado en todos los aspectos... por nuestro bien.
    Vi hace poco una película The giver, puede merecer la pena verla. Buen día!

    ResponderEliminar
  2. No sé si todo era mejor que ahora, probablemente no.

    Pero esa sensación, o ya certeza, de mundo ruinoso y en descomposición, no estaba presente.
    Es desolador.

    Besos

    ResponderEliminar
  3. Bom dia:- Ou seja: Éramos felizes e não sabíamos.
    .
    Um domingo feliz
    .
    Pensamentos e Devaneios Poéticos
    .

    ResponderEliminar
  4. Esa es la cara y la cruz del progreso.

    ResponderEliminar
  5. Tampoco comíamos pollos hormonados.

    Saludos.

    ResponderEliminar
  6. Qué gran error y qué pena esta sociedad que nos hemos montado
    (un poquito de mercurio del termómetro sí que comíamos)
    Besitos, buen domingo

    ResponderEliminar
  7. Basicamente vivimos en otro planeta, mis abuelos serian aliens aqui

    ResponderEliminar
  8. Que desastre, y no tiene miras de revertirse...😔🌍
    Besos***

    ResponderEliminar
  9. Acabaremos inyectándonos una vez al mes para no perder el tiempo cocinando a diario.

    Un beso.

    ResponderEliminar
  10. Ya lo decía Roberto Carlos (el cantsnte civilizado como los animsles), pero seguimos teniendo...estoo... jo! llevo aquí parado 5 minutos pensando en algo positivo que aún tengamos...
    saludoss toro
    ... amigos. Aún tenemos amigos

    ResponderEliminar
  11. Totalmente de acuerdo Torito, no había contaminación pero trabajaban mucho y tenían muy poco. La alimentación era más sana, pero las personas morían más jóvenes porque escaseaban las medicinas y no había dinero para pagarlas. Eran otros tiempos yo ahora volvería al pasado. Pero todo continúa y seguiremos comiendo plásticos.
    Besos

    ResponderEliminar
  12. Y tienes toda la razón...más que progreso, involución en algunos aspectos, aunque también tiene razón Isa en que muchas circunstancias sí que han mejorado, al menos para algunas personas.
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  13. Va cambiando todo a una velocidad de vértigo,

    y da un poco de pena,
    me pregunto si terminaremos sembrando tomates en una maceta donde le de el sol.

    Mucha nostalgia en tu poema.

    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  14. E ainda temos o trans-humanismo, que quer criar crianças através de três ou mais dadores e incubá-las numa máquina, e que até já tem honras de Vaticano...

    Beso, amigo mio, bom domingo.

    ResponderEliminar
  15. Lamentablemente así es...
    Vivimos en un mundo de plástico.

    Beso grande y que tengas una buena jornada.

    ResponderEliminar

  16. Sí. Y la leche, el pan y el queso... eran leche, pan y queso. Y...

    Buen domingo, Xavi. Besos.

    ResponderEliminar
  17. Pues sí, salimos perdiendo en mucho :-)

    Por el progreso que no mata. Un beso

    ResponderEliminar
  18. Bueno no se se si tanto, porque vertidos y vertederos incrontrolados había y Chernobyl esparcido por aves llegó por todo el globo y más mierdas tóxicas no controladas que iban echándole a las cosas sin ton ni son, pero se entiende tu mensaje, aunque si lo analizasen como analiza hoy las cosas alomejor habría para quedarse un rato a cuadros. Mi estupida opinión. Salut y buen domingo. Cuídese. Termine bien su año bonhomme.

    ResponderEliminar
  19. De pequeña, cuando todavía no se comían plásticos, miraba las esquelas... Hoy ya casi estaríamos en capilla 🤦‍♀️
    Se vive más pero a costa de qué.

    ResponderEliminar
  20. El cambio es parte de la evolución y el conocimiento debe estar a nuestro favor.
    Gracias a la evolución tienes este blog.
    Puedes potenciar los rutas de desintoxicación de nuestra bioquímica( cilantro, ac ascórbico, zinc, etc), filtrar el agua, sembrar tus alimentos de maner orgánica, hilar y tejer tu ropa, no comer carnes ni rojas ni blancas, caminar....pero así no podrías llegar a conocer mi realidad.

    ResponderEliminar
  21. ... i els nens jugàvem al carrer, amb quatre coses que trobàvem... i els somriures eren francs... i, potser, no sabíem tant i per això érem feliços...

    Petonets, Xavi.

    ResponderEliminar
  22. Qué bonito es vivir en la ignorancia infantil... la echo de menos. Tanto conocer me estresa.

    Mil besitos cariñosos, Poeta.

    ResponderEliminar
  23. Não sabíamos que estávamos tão bem!! :))

    -
    Traçando os caminhos sombrios
    -
    Beijos, e excelente fim de semana.

    ResponderEliminar
  24. El mundo es cíclico, lamentablemente debemos pasar por una crisis para luego remontar. Volverán los tomates con sabor a tomate y los políticos que sean verdaderos líderes y no decadentes mercaderes del bienestar. Mantengamos la esperanza para que la energía cósmica no se esfume.

    Un abrazo amigo, buen tema. Paty

    ResponderEliminar
  25. Si, todo eso comemos 😭😭😭
    Besos.

    ResponderEliminar
  26. No éramos intolerantes a tantas cosas que se aplican a lo que consumimos. Éramos normales, ahora somo procesados.
    Besicos muchos.

    ResponderEliminar
  27. Cuanta razón,cuanta razón,abrazos.

    ResponderEliminar
  28. Eran tiempos mejores..... Saludos Toro amigo.

    ResponderEliminar
  29. Todo ha salido del revés.Antes el mundo bonito, más natural, sin tantas enfermedades, con más belleza y tranquilidad y menos tecnológia. Y ahora el mundo oscuro, tenológico, calculadamente controlado, con pandemias horribles y sin paz ni descanso, ni tranqulidad, ni...
    Bonito poema (el antes) y muy realista( el ahora). Estoy totalmente de acuerdo contigo.
    Saludos Toro.

    ResponderEliminar
  30. A veces el progreso trae el retraso.
    Y a veces trae cosas buenas,como poder compartir poemas cada día con personas de cada rincón del mundo.

    ResponderEliminar
  31. Es buena la ironía, bien utilizada dice muchas verdades. Lo de los tomates es universal y no sabes al precio que están. Beso

    ResponderEliminar
  32. Se progresa hacia el control absoluto con esto de la pandemia que, al final, sí resultó ser una plandemia.
    Que cada cual piense si tanto "confort" y comodidad no es un mero aborregamiento para el control tecnológico al que estamos ya entrando.
    Insoportable.

    Bss.

    ResponderEliminar
  33. Es todo tan fantástico... que a veces me da asco.
    Besos.

    ResponderEliminar
  34. La enfermedades de antes no son lo que eran.

    Abrazos

    ResponderEliminar