Aunque no quiera
tengo la mirada atravesada
por viejas imágenes
que reposan vírgenes
casi comidas de polvo
en un rincón del pasado
suspendidas en el tiempo
congeladas en silencio
firmemente martilleadas
como clavos nostálgicos
de esta memoria precisa
que me flagela
latigazo a latigazo
en un flashback perpetuo
de aquel otro yo
que se instaló en mi ayer
y me grita angustiado
que no le gusta su futuro.
Deja el flashback a oscuras, así no se vera nada y no podra castigarte con lo que fue ó lo que no será. Besos
ResponderEliminar...Toroangustiado, de momento lo que me dan ganas de hacer primero es transformarme en la Superpato -al mejor estilo karate kid- y pasarme por el monitor y agarrar a esa parte de tu memoria, pegarle un par de patadas a ver si deja de castigarte, pero detesto la violencia, por ahí despues nos tomamos un cafecito y resulta que hablando la angustia afloja un poco y la memoria se deja de hacer desastres.
ResponderEliminarPor un ratito, nomás por un ratito dejame que quite todo eso que tiene atravesada tu mirada y mirá esta flor hermosa que te traje, es un jazmín recien cortado de una planta enorme que tengo en mi jardín, dejalo que perfume tu escritorio esta mañana.
Besos de la SP :)
Que mirar atrás sea un estímulo para el presente, no angustia para el futuro.
ResponderEliminarLo peor de la memoria es que a veces nos conjuga del revés y los pensamientos acaban confundidos entre lo que somos y lo que una vez quisimos ser. No te dejes llevar por el pasado.
Un abrazo muy, muy fuerte
un abrazote!
ResponderEliminarA tu yo de ayer no le gusta el futuro que ve? Pues que cierre los ojos .
ResponderEliminarA nosotros sos gustas tu y lo que vemos. No hay que darle tanta importancia al tiempo.
Besos.
(ni yo me reconozco en este cometario)
Como te entiendo, creeme.
ResponderEliminarLo has descrito con tal belleza que ya no me duele.
Besos.
Te comprendo tanto. El futuro no era esto. Me lo gritan todas las mujeres que he sido y ya no puedo ser.
ResponderEliminarBesos y viento.
Vale si, se que es una horterada de Película y cursi llaman a Olivia Newton John, pero a mi me gusta sentirme psicodelia-cursi a ratos en Xanadu ...y por sacar la bola giratoria de discoteca en este ambiente nostálgico de lunes de luna llena que teneis hoy me vino a la cabeza esa canción:,,,tu "suspendido en el tiempo" mi canción favortia de esa película: "Suspended In Time"
ResponderEliminar"A child and a fool in one, so sure I could need no one
My heart always on the run to nowhere
Now as youre holding me, my heart is reminding me
That now I could never be without you
Chorus:
But how can our love succeed, a miracle is what we need, and so I appeal to you
To keep me suspended in time with you, dont let this moment die
I get a feeling when Im with you, none of the rules apply
But I know for certain, goodbye is a crime
So love if you need me, suspend me in time
Wasted the time away, holding our love at bay
Now I cant last a day without you
Your smile is a thrill to see, eyes hold me tenderly
Theyll shine in my memory forever
chorus - in time"
Sorry,, que largo, no...besos
Siempre nos atrapan los recuerdos, los eventos vividos, los instantes que de alguna menera nos marcan y nos condenan, pero el futuro siempre puede ser pincelado por nuestra dedicación...
ResponderEliminarMuchos besos querido amigo.. Gracias por tu presencia en éste día mio...
tqm.
Claro Toro, a todos nos pasa alguna vez que sin querer, tengamos que ver al pasado, o se nos atraviese la mirada en un recuerdo (yo ando en eso casi a diario).
ResponderEliminarAquel otrotu, es otro, distinto a ti, porque tu has transformado tu pasado y tu presente para que el futuro sea mejor, el que tu deseas, sea el que tu estás haciendo día a día, y no el que aquelotrotu pretendía. Es más, no le gusta su futuro porque ya él no vuelve a aparecer ni en recuerdos.
¿Lo conseguiré yo también alguna vez? Siempre me dejas pensando...
Un beso
Cuando los flashcback se convierten en clavos de agudo dolor es un camino tortuoso el que se nos presenta.
ResponderEliminarBesotes
acalla esa voz porque seguro que hay otras a tu alrededor más alentadoras, lo importante es que ese futuro te guste a ti no al yo que dejaste atrás.
ResponderEliminarBesito
Que flashback no regrese, solo vive le futuro sin preocuparte del pasado y si a tì te gusta que importa que a èl no.
ResponderEliminarA mì me gusta el torito de hoy, besitos
Ah, gracias por tan bellas palabras, si me creo hada algunas veces, jajaja.
Deje un regalito en mi blg, para quien quiera visitarlo, mas besos.
pues coge esas fotos, quitales el polvo, compra un album precioso.... y colocalas ahi, para tenerlas en el recuerdo viviendo el presente
ResponderEliminarbesitos
Redondo y completo.
ResponderEliminarAbrazos
Durante mucho tiempo pensé en eso, en que si mi yo pequeña me viese no querría crecer. Ahora lo veo de otro modo, claro que una vez que se llega a la buena racha y se mira para atrás todo parece más fácil de lo que realmente fue.
ResponderEliminarcuando un hombre se enamora y se tiene que desenamorar, tardan tiempo
ResponderEliminartenete paciencia, torush, ya pasara.
Y un clavo se saca con otro
maria pietra practiquisima
Pues no le hagas ni caso al otro yo tuyo ese que tu tienes.
ResponderEliminarBesos goldos y gracias por las cosas que me dices que siempre me sirven mucho
El nivel de tu poesía es grande y este poema FLASHBACK es un poema que cala profundo y demuestra a todos lo gran poeta que eres, te felicito.
ResponderEliminarUna maravilla
Que tengas una semana feliz y con mucha luz
El pasado a veces golpea pero siempre es imprescindible.
ResponderEliminarmiedos eternos nos empujan a no querer ver mas que aquello que queremos ver, temo tanto o mas que tu, pero camino y ante el miedo me pongo de pie ya que mucho tiempo vivi de rodillas
ResponderEliminardicenq ue recordar es volver a vivir, así revivamos incluso los malos momentos... cosas de la vida.
ResponderEliminarsaluditos
El futuro no existe!!!
ResponderEliminarvive el hoy, goza el hoy, te quiero mucho.
MAR
El futuro del pasado -o sea el presente- es a veces frustración.
ResponderEliminarQuizás sea buen ejercicio el verlo como pasado del futuro.
El pasado a veces es demasiado polvoriento.
Quedate con lo mejor.
ResponderEliminarun beso fuerte toro
hauríem de ser més capaços de desvincular-nos del passat perquè de vegades els flashbacks, els records borrosos o els massa clars, ens fan perdre lligams amb el present...
ResponderEliminarah, tranquil, "aquel otro tu" ja no hi és, fes "puff" i fes-lo fora, que ara el toro salvatge present és que porta les regnes :)
besets i bon pont si en fas,
^^
Recuerdos, imaginación, fantasias, todas viviendo en nuestro interior.
ResponderEliminarHermoso.
MentesSueltas
Siempre está hay nuestro pasado. Me gustaría olvidarlo, me gustaría que no me doliera tanto. me gustaría que sólo existiese ya el futuro. Si no puedo cambiar el pasado, ¿Porque se me niega cambiar el futuro?
ResponderEliminarSaludos.
Realmente las mujeres te siguen casi todos los comentarios son femeninos...y bueno aquí estoy dándote el mío... yo también te sigo...desde el otro lado de mis sueños
ResponderEliminarYa me hiciste cavilar, porque efectivamente los recuerdos también se quedan alojados en los ojos, nostálgia de un pasado mejor, y un futuro incierto.
ResponderEliminartic tac
ResponderEliminartic tac
tic tac
A veces sería conveniente que la memoria tuviera un fundido en negro entre nuestras pupilas...
ResponderEliminarY si pasamos de nuevo la proyección? pantalla nueva!!
Besosssss casi acueducto, Torito, que lo disfrutes!!
Me preocupa que se angustie tanto ese otro personaje. Quizá más que angustia es el efecto que causa la imprecisión del futuro. Pareciera que hoy, tu personaje invito a la mía a gritar con más fuerza.
ResponderEliminarUn abrazo.
ya perdiste!
ResponderEliminarya sabía yo que tanto blah, blah....
Toro: Como entendí las últimas oraciones, esas que dicen" Mi otro yo no le gusta lo que ve de su futuro"...A mi otro yo del pasado, tampoco le gusta...¿En qué nos hemos equivocado amigo?
ResponderEliminarBesos!!!!
Hasta lindo te había dicho.
ResponderEliminarY si intentas solo tomar conciencia del momento presente?
ResponderEliminarPorque el ayer ya es inevitable y el futuro lo haces desde AHORA mismo. Así que, empieza, a ver si te gusta más cambiarlo...
Un beso, Toro.
Uffff que palabras nene!!!
ResponderEliminarLa vida es así nada se puede hacer con lo que pasó, eso te ha hecho la persona que sos hoy, disfrutala, nada más, no te achaques nada, lo que fú, fué.
besos de miel!!!
como se graban los recuerdos en mis ojillos , te comprendo,petonets:)
ResponderEliminarPues si me ayudas a olvidar esta soledad que se esta valiendo de Flashback para comerme.. Te lo agradesco...
ResponderEliminarSaludos!
Carolina
¿Medalla y banda de honor?
ResponderEliminarEstamos hechos de pedacitos de ayer, no hay que olvidarlo ni desterrarlo sino aprender a vivir con el nuevo camino que se nos presenta.
ResponderEliminarBesitos, vive y se feliz.
Los recuerdos siempre arrastrándonos al pasado y los presagios ensombreciéndonos el futuro...
ResponderEliminarUn abrazo
PD:De vez en cuando me sale uno alegre, pero entre tu y yo, los prefiero tristes...
pues ya somos dos atormentados por el pasado. O mas por el futuro.
ResponderEliminarun fuerte abrazo amigo
ANDA AMIGO, POR FAVOR,... LO PASADO PASADO. CANTA COMO JOSé JOSé: "YA LO PASADO, PASADO..."
ResponderEliminarUN ABRAZO MUY FUERTE PARA TI.
gracias!
ResponderEliminar¡Hola!
ResponderEliminarNo merece la pena vivir del pasado. Carpe diem ;)
Saludos
Mientras gastamos energias urgando afanosamente en el pasado y angustiandonos por el futuro que no conocemos, nos perdemos el presente unico estado en el cual se goza la felicidad.
ResponderEliminarBello texto duele como 'clavos nostalgicos'.
Un abrazo.
Déjalo a un lado , al pasado tierra y todo irá mucho mejor, besitos
ResponderEliminarLo que yo quisiera saber es: por qué vírgenes??? ;-)
ResponderEliminarBesis!!!
ps: I'm back!!! jejejejeje
Es inevitable que en el presente en algún momento no se nos cuele el yo de antes,porque es bueno mirar de vez en cuando para atrás, para ver a lo lejos el comienzo del camino elegido.Ver si fue para mejor o para peor Elegimos constantemente nuevos caminos,siempre anhelando que sea la mejor elección,aunque a veces no lo es.No se puede volver todo para atrás,solo queda aprender que es lo que no elegiremos más.Yo te entiendo tanto!Atrás en mi camino quedaron tantas cosas inolvidables,pero ya no se puede regresar,solo existe un día en la vida HOY...el futuro no llegó y ayer ya pasó.Entonces nada,solo vivir el día de hoy hasta elegir un nuevo camino.
ResponderEliminarhola Toro
ResponderEliminarya sabes que no ando muy bien por estos d'ias, si no me ven mucho, es porque encima de cabizbaja,manana me operan de un ojo y el 12 de otro, adem'as en la Capital, que est'a de terror. No tengo compu propia, me coleo en donde puedo. Estare hasta el 17 fuera de mi paraiso.
pero los seguire leyendo aunque sea como un c'iclope. No me abandonennnnnn
Este poema me encant'o, pero como yo tiendo a asociarlo todo, se me ocurre que a ese otro yo lo mandes a darse una vuelta que la otra yo de Pato que anda de paseo, de seguro se entiende, y encuentran su camino.
Como le dije a ella, os deseo lo mejor para los dos....yoes
Besos preoerativos
La Gata Pirata
el rojo tampoco es que me mate de la felicidad.
ResponderEliminarQuien sabe lo que planeas ahora...
ResponderEliminarLa vida se puede poner del reves y entonces.....
ResponderEliminarbesos
ayer eras un ojo, luego de todo lo dicho en el reality blog te lo quitaste y pusiste un cuadro rojo y ahora eres un cuadro negro, espero que encuentres pronto tu imagen ideal
ResponderEliminarel negro va a encender alarmas.
ResponderEliminarNo es justo estar ciega por el resplandor a las 6 de la mañana.
ResponderEliminarNo, evidentemente no es sarampión ni un licuado de Toro, es algún problema de identidad...
ResponderEliminarIgual yo te imaginaba negro, ajajajj!!!!
Besos multicolores :)
Es como una maqui para adivinar que paso en el pasado presente y futuro, es algo muy enigmatico...
ResponderEliminarSAludos y perdona por el retraso...
Uy Dio'(gato)! Che Toro, largá el negro, ya tá, ya volví, se terminó la tregüa ;-), prefiero el ojito ese que esto!!!!
ResponderEliminarBesis!!!!!!!!
simplemente aplausos y más aplausos, esto me he parecido GENIAL.
ResponderEliminarbesos
Me muero de la risa con la canción!!!!!!!!!!
ResponderEliminarQué bueno que quité el Mute que tengo por quello que te dije, lloro de reirme y se me cae la corona!!!
No hay por qué quedarse con esas imágenes de hace tiempo que nos hacen daño y no nos dejan realizarnos en el presente, como suele decirse, hay ocasiones en las que hay que soltar amarras.
ResponderEliminarUn abrazo
Cuando el latigo de su flashback quiera tocarte, agarralo con la mano y tira... y vas a ver que lindo que cae, justo debajo de tus pies... alfombrara tu camino, hara mas suave la piedra y sera un sendero de latigos caidos que te recordaran la experiencia... para no dar vuelta y permitir que te hieran la espalda.
ResponderEliminarUn abrazo de luz.
Buenísimo tormento que todos padecemos. Pero, después de todo, obliga a escribir estos poemas que nos hermanan en las inquietudes de la existencia.
ResponderEliminar¡Hermoso poema!
ResponderEliminarCreo que las "viejas imágenes" pueden seguir en aquel "rincón del pasado"...
Lo importante es hacia donde miran tus ojos. Te abrazo con mi corazón.
Me gusta comno suenan las "efes" en firmemente, flagela, flashback y futuro...
ResponderEliminarNo gusta el futuro , normalmente cuando los Presentes no nos dicen nada bueno.
ResponderEliminarSi embargo, vendrán tiempos mejores, supongo.
Y desde este pasado algunos pasaron muy buenos para tí.
Así que no te preocupes.
No se porqué me angustia mucho este poema.
ResponderEliminarAunque si lo piensas bien este poema ha tenido un buen futuro...ser leído por mi ;P
A veces me calan tanto que necesito reaccionar o me hundo, lo siento (ya sabes, cara angelito)
Jajajajaj. No ha podido hacer blogger asociación de ideas...buen futuro/leido por mi
Eliminarque al darle a publicar me ha mandado poner un tic en no soy un robot jajajaja
Blogger listillo!!!