23 de marzo de 2021

AMOS 1

Los amos ordenan
cuándo
y dónde
se puede salir
con quién
se puede estar
y cómo se ha de respirar.

40 comentarios:

  1. Somos la humanidad quienes castigamos al planeta, y quienes nos castigamos unos a otros.
    Felices rayos de sol.
    Besos

    ResponderEliminar
  2. Yo ya llega un momento que no se si me conformo con poder respirar oxígeno y poder salir a pasear un rato al sol,

    esperemos que las restricciones acaben pronto y también la pandemia.

    Besos.

    Por lo menos tú puedes estar con todos nosotros expresándote en tu blog, y llegará un momento que acaben todas las restricciones de movilidad.

    Besos.

    Cuidate torito.

    Y sal con la bici o piscina mientras de dejen, y con tu mar, tus libros, tus partidas de ajedrez, y tu poemas y espero que lo demás llegue pronto.

    ResponderEliminar
  3. Entre el refugio y la dinamita, entre la pistola apuntando a mi sien o al vientre de los amos, así ando yo... Saludos, Toro.

    ResponderEliminar
  4. Nin, que es por tu bien... Cuando seas mayor lo entenderás 🙂

    ResponderEliminar
  5. Qué pensar, qué decir, qué defender... Cómo actuar, en qué creer, a quién admirar etc... Fue así desde primer día. Un abrazo.

    ResponderEliminar
  6. Añoro la Revolución Francesa.

    Un beso sin guillotina.

    ResponderEliminar
  7. Amanece y nos damos cuenta que el planeta está perdido, mientras los amos lucen gorditos y forrados en papel celofán
    Abrazos

    ResponderEliminar
  8. El infierno existe y está en este mundo

    Besos***

    ResponderEliminar
  9. Torito, estamos pagando los pecados de otros. Los pecadores que son los políticos, pecan y nosotros pagamos sus malas acciones. Este es nuestro infierno en la tierra.
    Buenos poemas los dos.
    Besos sin penitencia

    ResponderEliminar
  10. Las órdenes en un momento de crisis pueden ser buenas si están bien dadas y su objetivo es el bien común.

    El problema es la falta de coherencia. Unos sí, otros no etc...

    Besos

    ResponderEliminar
  11. A mi ja se m'està acabant l'oxigen... hi ha algú a la sala que me'n pugui donar?. Ho agrairia amb molts petons, moixaines i tota mena de demostracions afectuoses. A la guerra només se la combat amb molt d'amor.

    Petonets, Xavi.

    ResponderEliminar
  12. Vaya panda se ha juntado...

    Mil besitos con cariño para tu día, Poeta.

    ResponderEliminar
  13. E o pior é que são obedecidos...

    Besos

    ResponderEliminar
  14. Siempre hay demasiados amos. El problema es que dicen pero no entienden, dicen pero no saben... Mandar es fácil, el respeto en el mandar sin miedo es otra cosa.
    Un beso, Toro.

    ResponderEliminar
  15. Pues esto es Alemania, o sea que sigue casi todo cerrado, menos los aviones para aterrizar en vuestras playas.
    besos y ánimo

    ResponderEliminar
  16. Este mundo se nos va de las manos (atadas)...

    Un abrazo grande, querido poeta.

    ResponderEliminar
  17. El infierno siempre ha estado a nuestro alrededor, en muestras manos está dejar al demonio que se siente a nuestra mesa. Creo que solo es posible vivir en esa mesa y con los nuestros, mientras se pueda. No sé del todo!!
    Besicos muchos.

    ResponderEliminar

  18. Los hubo,
    los hay...
    ¿siemore los habrá?

    Beso... Xavi.
    Y mi mano en tu mano... rebelde.

    🥀 🐾

    ResponderEliminar
  19. Todos quieren ser AMOS..
    simplemente algunas cuestiones no hay que permitirlas. Frente a otras estamos desamparados, pero no hay que darles mas poder del que quieren tener.. Besosssssssss Xavi

    ResponderEliminar
  20. Con el poder se sienten poderosos.

    Besos.

    ResponderEliminar
  21. Lo único a lo que no nos pueden obligar los amos es a quien amar.

    Un beso libre.

    ResponderEliminar
  22. Y que vacuna te has de poner aunque te suponga la muerte.
    No somos libres para nada,sólo para pensar en silencio.Shhhhh
    Saludos Toro.

    ResponderEliminar
  23. Ah,se me olvidaba.Los demonios más demonios de los que hablas están en este país.

    ResponderEliminar
  24. Ay, Torito mío que bien les has calao...
    Es que los amos, mandan mucho.
    Pero no me pueden impedir visitarte y saborear tus versos.
    Abrazos a montones.

    ResponderEliminar
  25. Eso si que no, respirar respiro yo cuando y como quiero.

    ResponderEliminar
  26. Por eso hay tanto autónomo, a pesar de lo que los putean.
    Saludos.

    ResponderEliminar
  27. ... Está clarísimo y se veía venir. Hoy has dado de lleno en la diana.

    Besos

    ResponderEliminar
  28. Pues hay quienes no hacen ni caso...
    Besos.

    ResponderEliminar
  29. El poder por el poder.
    Como medio y como fin.
    Pero siempre queda la libertad interior y el poder decidir. La libertad íntima nunca se pierde.

    Un beso, Toro.

    ResponderEliminar
  30. Los amos seguirán ordenando. Saludos amigo Toro.

    ResponderEliminar
  31. Y todo en una total incoherencia.
    Qué te voy a decir, si escribiste un gran poema sobre la taberna que somos.

    Bss.

    ResponderEliminar
  32. Si, les vino muy bien a los déspotas de siempre.

    ResponderEliminar
  33. Siempre existieron. Siempre existirán.

    ResponderEliminar