28 de julio de 2024

POESÍA FURIOSA 1

Los días se han vuelto horror.
Ni una alegría asoma por el horizonte.
Muertos y más muertos ocupan las noticias.
Por no hablar
de los deterioros físicos y mentales
que asolan a aquellos que se creen afortunados.
Este es el maravilloso premio
para el cruel declive de las vidas que se agotan?
Lo grito en cada poema.
Lo grito más de mil veces.
El cielo no responde.
El cielo calla avergonzado.
Carpe Diem
me dicen
aquellos que se apagan.
Carpe Diem
me aleccionan
aquellos que se tambalean.
Carpe diem
me aconsejan
los hombres triturados.
Carpe diem
me recomiendan
las mujeres reventadas.
Y yo no les hago caso.
No son conscientes de lo que dicen.
En todo caso
les regalaría un espejo
para que disfrutaran de su Carpe Diem.
Y luego miro al cielo.
Y me gustaría que apareciera el AUTOR.
El AUTOR de este sinsentido.
Y que bajara para hablar de tú a tú.
Sin armas.
Con palabras.
Y probablemente después a puñetazos.
Cuántos millones de muertos
atesora su "MAGNÍFICA CREACIÓN"?
En este planeta miles de millones.
En otros planetas no quiero ni saberlo.
Dónde le ve la gracia a todo ese dolor?
Cuál es el motivo de tanta tristeza perpetuada?
Cómo se le ocurrió esa idea en su cabeza chiflada?
Pero no aparecerá.
Quizá porque no existe.
Quizá porque es un inútil absoluto que se esconde.
Quizá porque visto el desastre hace siglos que se suicidó.

28 comentarios:

  1. El creador no hace nada. Cuando tenía cinco años ya me caía mal. Veía que me iba a caer y no me echaba una mano. Era la verdadera razón de mis cicatrices.

    Un beso.

    ResponderEliminar
  2. Me gusta tu plegaria.

    Besos para el chico más guapo de Cataluña.

    ResponderEliminar
  3. Creo no tengo mayor respuesta a ese ciclo de la vida que va del nacimiento a la muerte. Practicamente cuando nace el bebe podemos darle una mala noticia: Estas en camino a morir.

    Si la vida es ... efimera.

    ¿Tenia que ser de ese modo?

    Bueno ojala no, pero es lo que hay, vamos envejeciendo.

    Segun he investigado hay una medusa que nunca muere.... o mejor dicho nunca envejece... si muere es por accidentes o enfermedad.

    ResponderEliminar
  4. Echarle la culpa al creador es como mirar para otro lado y silbar. Apechuguemos con nuestras responsabilidades. Todos somos responsables en la parte que nos corresponde. Que cada palo aguante su vela.
    Saludos.

    ResponderEliminar
  5. No existe el otro, el creador es uno mismo...
    Todo es una locura..
    Besos

    ResponderEliminar
  6. A máxima tragédia da Vida é não lhe acharmos sentido nem significado....

    Te abraço, amigo mio, sereno domingo para ti.

    ResponderEliminar
  7. La humanidad es la única responsable de todo genocidio, pero es mejor echarle la culpa al creador, suele ocurrir en todas las generaciones

    Besitos 😽

    ResponderEliminar
  8. Tanta maldad, muertes sin sentido... Solo existe el mal, ese creo . Ese es el ser superior, creador... Besos

    ResponderEliminar
  9. Oí esta frase, "hasta Dios sabe que no existe".
    Todos tratamos de vivir lo mejor posible, de ser felices en la medida en que podemos y nos dejan. Es algo instintivo.
    Pero a veces ni podemos ni nos dejan.
    Besos

    ResponderEliminar
  10. Necesitas un abrazo y yo otro, así es que abracémonos y veremos la vida de otra manera

    ResponderEliminar
  11. Si es cierto que existe el creador, porqué lo permite, ¿ Un castigo?
    Pienso a menudo que hay muchos creadores y somos nosotros, los humanos, el peor de los bichos.
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  12. El sin sentido de la humanidad, Xavi!! Somos unos ignorantes y lo ignoramos todo, creyendo que todo lo sabemos.
    Besicos muchos.

    ResponderEliminar
  13. Tampoc és que nosaltres ho fem massa bé... si és que existeix el creador, no fem res del que ens va ensenyar...

    Petonets, Xavi.

    ResponderEliminar
  14. Si te buscas un creador, como responsable último de todo lo bueno, malo y pasable, ya no hay que justificar nada.

    Saludos.

    ResponderEliminar
  15. Yo he estado unos días de escapada con las chicas y estoy en casa mejor que en ningún sitio; cosa que a estas alturas ya no me asombra. Quizás no hay que darle muchas vueltas a las cosas y simplemente ser
    Besitossss

    ResponderEliminar
  16. Veo caer a figuras que brillaron en su época dorada. Veo desastres que se cuelan en los hogares, que una vez estuvieron ocupados por dulces vivencias e ingenuas criaturas.
    El creador ha permitido y permite el desmadre. A veces, pisa el freno pero nosotros seguimos con el pie en un acelerador que nos atrae de forma inevitable.
    Esto es un sinsentido.

    ResponderEliminar
  17. El peor premio es para el que sobrevive a esta locura, tener que ver todo el desastre en su verdadera dimensión y el creador, quizás un loco con algunas copas demás
    O quizás sea un mono divertido
    O tal vez, creo y se fue a dormir, dejando que todo esto se resuelva solo
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  18. Y hay quienes todavía están en Babia y piensan que la vida es una constante fiesta :(
    Besos.

    ResponderEliminar
  19. Me impactas absolutamente. Desgarra la entrada. Te doy un abrazo.
    Besos.

    ResponderEliminar
  20. Querido amigo, hermoso poema. Yo lo veo así...
    El creador nos dio a todos una ferretería llena de herramientas, algunas inofensivas y otras peligrosas y nos dio el poder de usarlas como quisiéramos.
    Muchos la usaron para hacer el bien y otros llenos de avaricia y maldad las usaron para hacer guerras, destruir el mundo, el ser humano es el gran destructor.
    Estamos de paso por esta vida, nadie es eterno, pero le echamos la culpa al creador de todos nuestros males y nunca nos ponemos a pensar que hicimos nosotros para recibirlos.
    Hay una frase que me gusta...

    Si nunca agradeces a Dios por cada sonrisa,
    porque lo culpas por cada lágrima.

    Cariños y besos Toro, que tengas un lindo comienzo de semana

    ResponderEliminar
  21. Siempre he dicho q si hubiera un Dios…qué clase de Dios sería ese que consiente tantas atrocidades padecidas por inocentes?
    No hay argumento para eso.
    No me vale lo de q luego vendrá el cielo.

    Un beso ateo.

    (No me regales espejos que los rompo de guapa…jjajajajajajajjaja 😜)

    ResponderEliminar
  22. Nosotros. Solo nosotros.
    La humanidad repite el mismo desatino desde la noche de los tiempos.
    No espero nada de nadie.

    Bss.

    ResponderEliminar
  23. Vaya, ufff… no puedo decirte nada, Toro. Más que masticar cada emoción que desprende cada palabra dicha. Somos circulares repetimos mil veces la misma secuencia, y nunca aprendemos, porque no depende de nosotros. Somos minoría en contra de los que están arriba, marionetas que no pueden más que dejarse manejar, aunque no quieran, porque nos dejan sin opciones.
    Muchos besos.

    ResponderEliminar
  24. Solo puedo decir.... ¿Carpe Diem?

    ResponderEliminar